son zamanlarda daha çok eksiliyorum. hayallerin ağları, düşlerimin peşi sıra sürüklediği minik balıklarımı daha çok dibe çekiyor … ağlamaklı oluyorum bazı bazı. yorgansız yatıyorum kuru ayazda.. üzerime yapışmış hayat meselelerinden olsa gerek, kapalı bir kutuya dönüyorum.birilerinin hayatına uzaktan bakıyorum. dışarıdan seyreder olmak bazıları için, daha iyi. bazıları için ise, düşlerimin doğum sancısı.
mateme bürünüyor canım evrenimin gecesi gündüzü.. ama diğerlerinin sokakları, mütemadiyen telaşlı bir bayram kutlamasında. ya ben? ya bu oda nöbetlerine tutulalı beri soluğu sigara dumanına karışmış, aklını düşüncesiz ahmaklar yüzünden delik deşik etmiş ben?... ya benim gibiler ?!...
4 yorum:
Özlemiştik seni mor kedi . Nerelerdeydin ne zamandır?
yazacak pek bir şey yoktu. şimdide yok gerçi ama bundan sonra daha sık yazmaya çalışacağım=)
tınmayınız melaike hanımcım. =) Hem ne bu böyle karartma günleri yazısı? Biraz ışık istiyoruz efem. :P
ah o ışık bir gelse :)...
içi içinden taşmış yazılar yazamıyorum artık:/
Yorum Gönder